Allerlaatste berichtje

Hallo iedereen,

Nu hebben jullie nog een laatste berichtje te goed van onze trip terug naar België, deze keer was het vertrek voorzien om 20.10, vroeger was het altijd om 16.15, dus nu zijn we pas rond de middag vertrokken in Lovina.

Alles was gepakt van donderdag's alleen het allerlaatste vrijdagmorgen, we hadden gezegd we vertrekken rond 12.00 uur en Giok onze driver was er al om 10.30 hij komt van Sanur dus hij zal gedacht hebben ik rij goed op tijd door.

Motor en andere zaken hebben we naar Cintje en Huub gedaan, we weten dat hij in september weer pico bello is om er terug mee rond te rijden.

Rond 11 uur zijn we nog iets gaan drinken in het restaurant samen met Chrisje, Danny en Tom, ook Susie en John eigenaars van het hotel waren erbij, Made en Tom hadden een lekkere taart gemaakt met onze namen erop, dus daar hebben we nog lekker van gesmuld.

Ook al het personeel van Melamun was erbij, ook zij hebben gesmuld van de taart, dus rond 12 uur begonnen met afscheid nemen van andere gasten in het hotel, ook Cintje en Huub waren er ondertussen bijgekomen, het afscheid viel beter mee dan verleden jaar.

Iedereen zwaaide ons uit en zo vertrokken we aan onze auto toch van 3 uur naar Zuid Bali, we begrijpen het zelf niet dat die 6 maanden al voorbij zijn het lijkt echt niet zo lang voor ons, we deden niet veel alleen hetgeen we graag deden.

Van Komang het meisje waar we naar het huwelijk van zijn geweest kregen we nog een geschenkje, een mooi kadertje met een huwelijksfoto van hun samen met ons, wel lief vonden we.

We waren rond 15.00 u in Denpasar, het vertrek is helemaal veranderd, nu is het een eindje lopen met de bagage dus een karretje was een must voor ons, het laatste flesje drinken uitgedronken want we moesten al direct door de scan wat geen probleem opleverde.

Daarna even zoeken waar we later moeten gaan inchecken, het stond nog niet op het bord, dus we zijn maar even gaan zitten en wat rondgekeken, ineens zie ik staan " Singapore Airlines early check in " ik met mijn tickets er naar toe, ja hoor geen probleem we konden al inchecken voor onze vlucht van 20.05, het was toen nog maar 15.30, normaal moesten we om 18.00 inchecken.

Geen probleem met het gewicht, wij maar denken dat we nog over zouden hebben van onze 60 kg maar nee hoor we zaten er weer een beetje over, ook de plaats die ik had gevraagd de week ervoor hadden we, dus alles ok.

Nadien naar boven waar we 150.000rp ( 12.50 € ) moeten betalen om het land uit te mogen, ben je een dag te laat mag je 25$ betalen voor overstay.

We wilde eerst terug in de lounge gaan eten maar we zagen in een restaurant lekker eten dat we dachten we eten hier en het was ook erg lekker, ik heb alleen lookbrood en met kaas gegeten.

De vlucht is stipt op tijd vertrokken en aangekomen in Singapore, daar met het treintje naar de volgende hall, ook hier weer stipt op tijd vertrokken, we kregen natuurlijk direct weer eten, nadien hebben we beide zo'n 4 uur geslapen, werden juist op tijd wakker toen ze met broodjes en chocolade rond kwamen, Robert een broodje ik de choocolade die ik gedeeld heb met Robert, ze zeggen " liefde is delen "

Ik heb dan een beetje gelezen en ben nu toch blij dat ik een covertje heb met een lees lampje voor mijn e-reader, er waren er meer in het vliegtuig met een e-reader zag ik.

Nadien weer zo'n 3 uur geslapen, we werden wakker toen we nog maar 3 uurtjes moesten vliegen, ook hadden we het ontbijt nog te goed.

We zijn rond 6.30 geland in Schiphol, even wachten voor onze bagage, onze kinderen even verwittigd dat we veilig geland zijn, ook de douane geen probleem, we moesten nog een trein ticket kopen om in Roosendaal te geraken, de trein zou rond 8 uur vertrekken dus we hadden al de tijd, nadien al de bagage op de loopband geplaatst en Robert nam het beneden aan.

Toen de trein kwam stopte hij toch te dicht zodoende dat waar wij stonden de lokomotief tot stilstand kwam, Robert moest dus de bagage weer verplaatsen, toen werden de deuren ineens gesloten, wij waren er nog niet in, dus ik begon te zwaaien naar de man en hij deed teken de deur te openen, ja zeg was alles maar zo gemakkelijk, uiteindelijk is het gelukt en konden we mee.

We zijn op het tussenstuk gaan zitten met onze bagage, nadien kwam de man die zei van de deur te openen en zei Madammeke je moet meer spek eten om de deur te kunnen openen hahha, we hebben er hartelijk om gelachen.

Toen we moesten uitstappen zei hij we zullen hier blijven zitten en pas doorrijden als jullie met de bagage zijn uitgestapt, ik antwoordde denk dat dat het beste is, hij wenste ons nog een fijne thuiskomst.

Onze Frank stond ons al op te wachten met onze dikke jassen, was een fijn weerzien, nadien bij hem thuis lekkere verse broodjes gegeten die Katja had gebakken, we hebben nogal gesmuld, ja wat wil je 6 maanden geen vers pistoletje meer gegeten.

Gelukkig was het niet te koud bij ons thuis binnen, we hadden de verwarming aangelaten, we zijn rond 20.00 uur gaan slapen, s'morgens om 4 uur al wakker natuurlijk, dus opgestaan en beginnen uit te laden en wassen, alles was al wel gewassen maar ja dat blijft misschien in de kast tot we terug vertrekken als het hier eens geen zomer wordt.

Nadien naar onze Rudy en Veerle gereden om brood en weer lekkere pistoletjes mee te brengen, s'avonds bij ons Pascale en Dirk spaghetti gaan eten wat ook weer goed gesmaakt heeft, zo hebben we al de kinderen- schoon en kleinkinderen weer gezien, dit is toch het mooie van thuiskomen.

Nu zijn we weeral een weekje terug thuis, alles is gewassen nog niet gestreken komt later wel.

Alles is heel vlot verlopen, dus volgende keer zeker en vast ook weer met Singapore Airlines, wel iets duurder dan een ander maatschappij maar zeker en vast het geld waard.

Volgende week zullen we eens gaan kijken voor een nieuw ticket om in september te vertrekken tot maart.

Zo dit is het allerlaatste berichtje, ik hoop dat jullie allen genoten hebt van de verslagjes en de foto's, tot op de volgende blog die er komt zo snel we hebben geboekt.

 Groetjes Rita & Robert

Laatste berichtje voor we vertrekken

Hier het laatste berichtje voor ons vertrek, Robert zijn been is helemaal in orde, het ziet niet meer rood, de zwelling is ook bijna helemaal weg, gelukkig heeft dit maar een week geduurd en levert het geen probleem op om te vliegen.

Alles is gepakt, we hebben wat meer hier moeten laten want we hadden toch te veel bij, dus we hebben al voor volgende keer een mooie Boeddha voor op de kamer, dus de Boeddha moet wijken voor mijn studieboeken en copies, dat zal ik nog wel een tijdje mogen horen denk ik !!!!

Sevens de motor naar onze vrienden doen die er altijd goed zorg voor dragen en dan het afscheid wat niet altijd zo eenvoudig is natuurlijk.

Gisteren al afscheid genomen van onze massage dame Iluh waar ik een heel mooie sarong van gekregen heb en van Ketut en Indra waar we altijd gingen eten, van hun heb ik een mooie handtas gekregen.

Hopelijk verloopt de vlucht vlotjes, het zal wel in Belgie¨zijn voor je iets verneemt van ons via Facebook, blog of mail want in Singapore hebben we maar 50 minuten dus geen tijd om aan de computer een berichtje te schrijven denk ik.

Groetjes Rita & Robert

Vaarwel mijn dromenland, het is niet vaarwel maar tot ziens in september

Foto's ceremonie tandenvijlen

De mooie uitnodiging

Lief meisje

Broer en zus

Ja Terry we zien je

Iluh aan het opmaken

Mooi geposeerd

Ook haar broertje

Broer en zus

Prachtig vind ik dit

Iluh klaar voor de ceremonie

Op en top in orde

Ceremonie van haarsnijden

Oei hij knipt er toch niet te veel af!!

Haar tanden worden bijgevijld

Einde van de ceremonie
De volledige reeks te zien via deze link
http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/16_ceremonie_tandvijlen/

Nog 2 dagen

Hallo iedereen,

De berichtje's lopen stilaan ten einde, jullie hebben nog één ceremonie te goed van het tandvijlen ( Metatah ) en haarknippen ( Mepetik ) van vrijdag, zoals jullie al weten kon Robert niet meegaan daar hij koorts had en terug wondroos aan zijn been waar hij 3 jaar geleden de schorpioen beet aan heeft gehad.

Gelukkig is de koorts weg, zijn been zal nog wel wat rood zien maar hij is aan de beterhand dus denk wel dat we kunnen vertrekken vrijdag.

Maar alles moet natuurlijk nog ingepakt worden, maar ja we hebben nog enkele dagen !!!

Vrijdag heeft Agus me naar de ceremonie gebracht, toen we aankwamen waren ze al aan het bidden, er stonden al stoelen klaar, heb eerst even alles overzien waar ik de beste foto's zou kunnen nemen.

Meteen kwam er een dame naar mij om te vragen waar Robert was, natuurlijk heb ik nadien gevraagd waar zij hem van kent, van in het centrum natuurlijk hahaha, stomme vraag van mij.

Er waren verschillende mensen die ik kende die familie zijn van de dame voor wiens dochter de ceremonie was, eerst was er een reiniging's ceremonie voor de ouders waarvan de kinderen hun haar werd geknipt, laat ik één van die jongens toch ook kennen van het internet cafe waar we vroeger gingen, er werden verschillende gebeden gedaan voor hun.

Nadien werden we gevraagd om te gaan eten, alles stond mooi opgesteld, erg lekker was het ook en iedereen genoot ervan.

Het was erg warm daar dus verschillende mensen gingen even in de tuin wandelen, in het andere huis waren ze het meisje aan het klaarmaken voor de tandvijling ceremonie, na een tijdje was het ogenblik aangebroken dat de kindjes hun haar werd geknipt, niet dat ze helemaal kaal werden geknipt, alleen wat plukjes haar, van voor opzij en het achterhoofd.

Allerlei rituelen kwamen er aan te pas, maar waar we allemaal op wachten was het tandvijlen bij Iluh, ze was heel mooi opgemaakt, ze moest nadien op een bed gaan liggen, spijtig genoeg stond dit redelijk ver van waar we stonden maar heb toch enkele foto's kunnen maken.

Hier een beetje uitleg over Upacara Metatah of tandvijlen

Vanaf de leeftijd dat een meisje voor de eerste keer heeft gemenstrueerd mag de tandenvijl ceremonie plaatsvinden. Tijdens deze ceremonie wordt de onderkant van de bovenste voortanden gelijk gevijld. Een vijftigtal jaar geleden werden gebitten compleet geruineerd, tegenwoordig gelukkig niet meer. Bij een gebit is het normaal dat de snijtanden altijd wat langer zijn dan de andere tanden. Dat wordt tijdens deze ceremonie teniet gedaan.

De scherpe punten van de natuurlijke tanden die volgens de Balinees dierlijk zijn, worden weggevijld, waarna men een volwaardig mens wordt.

De scherpe randen van de 4 bovenvoortanden en 2 snijtanden symboliseren de 6 slechte eigenschappen:

Slordigheid, Luiheid, Besluiteloosheid, Zinnelijkheid, Pronkzucht en Hebzucht,

Zonder deze ceremonie te ondergaan, wordt je namelijk op hetzelfde level geplaatst als het dier (volgens het Balinese Hindu geloof), na deze ceremonie zet je je boven het dier, en ben je een volwaardig mens.

Vaak gebeurt het ook voor een huwelijk of op oudere leeftijd.

In het leven van de Balinezen is het tandvijlen een belangrijke gebeurtenis de een noemt dit pijnlijk, de ander niet.

Het tandvijlen wordt gedaan door een priester uit de kaste der Brahmanen.

Het slijpsel wordt achter het altaar van de voorouders begraven

Overlijdt de persoon in kwestie nog voor deze ceremonie heeft plaatsgevonden, worden de tanden alsnog gevijld alvorens het stoffelijk overschot wordt begraven of gecremeerd.

Nadat de priester enige gebeden had uitgesproken, begon de Holy Man met een vijl enkele tanden van Putu te bewerken, nadien leek het of hij het bij schuurde, dit zo enkele keren na elkaar .

Het leek erop alsof het een pijnlijke zaak was, maar er werd slechts enkele millimeters tand weggevijld, maar weet niet of ik het fijn zou vinden.

Na verschillende keren dit gedaan te hebben en gebeden te hebben gezegd moest Iluh voor haar vader gaan staan en hem bedanken, nadien moesten zij haar vader en moeder's voeten kussen, toen begon Putu te wenen zo ook haar ouders.

Nadien moest Iluh door de offergaven's stappen, dit ritueel hebben we op sommige huwelijken ook al gezien, dus verschillende rituelen komen altijd terug.

Toen ik doorging kwam er nog een jonge man achter me aan met een doosje lekkernijen dit moest hij geven van de moeder van het meisje, zij waren nog aan het bidden, ik heb teken gedaan dat ik doorging.

Vergeet ik toch mijn helm daar zeker maar die is intussen al terug bij ons, het huis was een eindje van de weg dus ik al te voet op weg voor ik naar het hotel belde om me te komen halen, ik denk dat dit de langste wandeling was dit verlof, Nyoman kwam me met de auto ophalen, nadien direct het zwembad in na eerst even te hebben gezien hoe Robert zijn been was, natuurlijk al flink rood.

Zaterdag was de koorts redelijk maar zijn been nog steeds rood, maar nu de koorts niet zo hoog was kon hij al eens even op zitten, zondag was dan onze laatste massage, we zullen Iluh missen voor onze wekelijkse massage, Robert zijn koorts was helemaal weg dit is al een pluspunt, maar iemand maakte ons attent op het feit of hij wel mag vliegen met dit been, dus toch beter even naar de Dr, het was wel zondag maar hier op Bali telt dat niet zoals bij ons dus ik belde en we mochten direct komen, speciaal voor ons zei hij, we hebben onze vriend hier opgebeld hij heeft een auto en is direct met ons er naartoe gereden.

Alles ok er zou geen gevaar zijn, de antibiotica hadden we van België bij dus dat wisten we dat dat goed was, kregen nog onstekkingsremmers mee en paracetamol want die is de laatste dagen goed ingenomen.

Met Robert zijn been dat komt allemaal goed, het rood is bijna helemaal weg en de koorts ook, dus dat komt wel goed om naar huis te vliegen.

Ik ben gisteren nog naar de kapper geweest, is hier wel goedkoper dan bij ons, ja als je wat veel tussen de Nederlanders zit dan krijg je dat ook, nog 3 boeken laten copieren die laat ik dan ook hier en de originele neem ik mee terug naar huis, zo moet ik niet altijd alles mee over het weer sleuren.

Nu vandaag zijn we begonnen met inpakken, hetgeen mee naar huis moet en het andere dat hier blijft, alles goed noteren hetgeen hier blijft want binnen een paar weken weet ik dat natuurlijk niet meer.

Zo groetjes van ons beide, ik hoop dat jullie genoten hebben van de verslagjes en de foto's en dan tot !!!! wanneer ik met een nieuwe blog begin

Rita & Robert

Foto's Susie's 60st verjaardag

Susie met de spandoek

Al het lekkere eten

Onze tafel, met Zweden en Nederlanders

Ayu

Dewi en nog een ander meisje

Helena & Rosella

Rosella

Helena

Martiani

Lely

Bob Bali met zijn dochtertje, Gede en ik

Iluh onze massage dame en Robert

The Melamun singers

Susie, John en hun kleindochtertje
De volledige reeks is weer te zien via deze link
http://fotoalbum.seniorennet.be/Rirobear/15_susies_60_verjaardag

Nog 1 week!!!

Hallo iedereen,

Vandaag nog één week voor we naar huis vertrekken, deze keer bedoelen we met thuis wel België, want nu was hotel Melamun in Banyualit 6 maanden onze thuis.

We hopen dat we kunnen vertrekken want Robert ligt in bed met 38.6 koorts, we hopen dat het niet van zijn been afkomstig is natuurlijk en gewoon een griepje is.

Maandag morgen terug naar de Indonesische les samen met Huub, nu volgende maandag de laatste les en dan 6 maanden vakantie!!!.

Toen ik terug kwam was Robert al terug thuis van zijn ritje naar het strand en zat met zijn been omhoog, weer het vel eraf van zijn slecht been, ook het andere been geschaafd, ik dacht direct dat hij met de motor gevallen was, dit was niet het geval, maar hij was met een bekende naar een huisje gaan zien, hij wilde niet mee naar boven gaan zien maar heeft zich toch laten overhalen om dit te doen, op een bepaalde tree van de trap stapte hij er gewoon door zo rot als iets, met zijn 2 benen erdoor gevallen.

Zijn schouders deed ook wat pijn maar die heeft Iluh onze massage dame al goed behandeld.

Nadien zijn we naar Eka haar ouders gereden we moesten nog wat brengen, de moeder had natuurlijk weer lekker gekookt, Babi ketcap, en andere lekker eten, we hebben weer gesmuld, ook kregen we natuurlijk weer lekkere Balinese koffie mee, dus als we thuis een kopje koffie drinken denken we natuurlijk terug aan Bali

Gisteren is Robert dan toch weer terug naar de Chinese apotheek gereden om nog meer verband te gaan halen, eerst even op de Immigratie om ons paspoorten op te halen anders geraken we het land nog niet uit volgende week !!!!

Hij had ook nog een afspraak bij de Dr Gigi, de tandarts, daar ziet hij helemaal niet tegen op om naar haar te gaan, hij gaat gewoonlijk de laatste week dan kan hij er weer 6 maanden tegen, bij het afscheid natuurlijk weer drie kussen, nu begrijp ik waarom hij zo graag naar haar toe wilt gaan.

Zijn tanden zijn weer bijgewerkt dus alles in orde.

Het is niet zoals voor we vertrekken dat ik al weken of maanden ervoor bezig ben nu is er nog niets ingepakt hahaha, we hebben nog tijd zat of niet soms, hopelijk is Robert in orde want als ik dat moet doen !!!!!

Verleden weekend was het hier een bedrijvigheid iedereen in de weer, het zwembad moest nog helemaal gekuist worden, een heel deel nieuw water er terug bij nadien, de planten allemaal mooi verzorgd, want Susie werd 60 jaar zondag.

Op de parking werd een mooi afdak geplaatst waar het bandje muziek kon spelen, ook al de tafels werden er rond gezet, er waren tafels en stoelen gehuurd die in het restaurant werden geplaatst.

Dus zondag morgen hebben we Susie gefeliciteerd, het was prachtig weer heel de dag, we werden rond 18.00 verwacht, begint het rond 16.00 toch te regenen zeker, eerst stilletjes maar nadien een hevige regenbui, John Susie haar echtgenoot zei om 18.00 zal het wel over zijn en warempel het was nog waar ook.

Wij er tegen 18.00 naar toe, het zijn maar twee stappen van onze kamer, nadat we plaats hebben genomen kwamen er Zweden aan die we al kennen van enkele jaren geleden en we komen hun regelmatig hier in de restaurants tegen die wij ook aandoen, dus ze kwamen naast ons zitten, nadien nog Nederlanders die we kennen dus we hadden klaps genoeg die avond.

Ook de eigenaars en gasten van het naburige hotel waren uitgenodigd, het waren niet alleen vakantiegangers die er waren ook vrienden van Susie en John de hier wonen maar ook Balinese mensen, het was een mengeling van mensen, natuurlijk kende we bijna al de genodigden die er waren.

Er werden Balinese dansen gebracht, Lely was met de meisjes al weken ervoor aan het oefenen aan het zwembad, het was dan ook perfect gedaan door allen, we hebben nu al veel dansen gezien hier en je merkt dat er echt verbetering in zit nu met het oefenen.

In kamer nr 101 was het buffet opgesteld, het was allemaal erg lekker bereid door de koks van Melamun, Arrie, Made & Tom, ook al de andere leden van de staff hebben echt hun best gedaan, alles was heel goed verzorgt.

De drank was opgesteld in kamer nr 102, wij verblijven in nr 103, kamer 104 was voorbehouden om de dansers klaar te maken waar ze al rond 15.00 uur mee begonnen om iedereen op tijd klaar te hebben.

Nadien begon het bandje te spelen, ook de Melamun singers gaven een optreden, ook waren er twee verjaardag's taarten, één voor Susie en de andere voor John, dus als dessert hadden we lekkere taart.

Wij deden het licht weer mee uit hier zoals gewoonlijk rond 23.30 en zijn we gaan slapen na een heerlijke avond dat een groot succes was.

Vandaag was voorzien dat we samen met Cintje en Huub naar een ceremonie van tandvijlen van de dochter van hun hulpje gingen, ben wel erg blij met de uitnodiging want heb dat nog nooit meegemaakt, ook was er nog een ceremonie van haar knippen.

Ik wilde hier blijven maar Robert zei wat kan je hier doen niets dus ga er maar heen en anders moet ik dat nog jaren horen !! daar zou hij wel eens gelijk in kunnen hebben.

Hij slaapt toch de meeste tijd, iemand van het hotel heeft me gebracht en gehaald

Groetjes en tot binnen een paar dagen met het verslag van de ceremonie

Rita & Robert

Nog 2 weken

Jullie zullen zeker denken we horen niets meer uit Bali, geen nieuws is goed nieuws !!

Hier is alles nog super, mooi weer dus lekker genieten, veel in het zwembad, Robert die s'morgens naar het centrum rijdt waar hij zijn klappeke doet, nadien eten dutje doet, zwemmen en hier bij ons in het straatje aan het strand gaat kletsen, ik wat lezen, studeren moet natuurlijk ook gebeuren en wat op de laptop, meer moet dat niet zijn.

Ik ben nu aan mijn 45ste boek bezig dus heb heel wat gelezen deze keer, dus de e-reader brengt zijn geld goed op.

We vervelen ons hoegenaamd nog niet dus dat is het voornaamste, maar aan alle mooie liedjes komt ook een eind en dat is vandaag 2 weken het geval op vrijdag 9 maart vliegen we terug naar België waar we dan zaterdag rond 7 uur s' morgens aankomen.

We gaan weer terug met de trein naar Roosendaal waar onze Frank ons hopelijk komt ophalen met onze dikke jassen erbij want die zullen we zeker en vast nodig hebben.

Vandaag naar de laatste Indonesische les in de Bib want volgende week vrijdag zijn we uitgenodigd voor een ceremonie van tandvijlen, deze ceremonie die heb ik nog nooit gezien dus was wel erg blij dat we dit kunnen gaan meemaken.

De andere Indonesische les dat is nog 2 maal en dan hebben we 6 maanden vakantie, dat kunnen niet veel studenten zeggen héé.

Zondag hebben we hier een groot verjaardagsfeest, de eigenares Susie wordt dan 60 jaar, er zijn vele mensen uitgenodigd, zal een fijne avond worden denk ik, we worden om 18.00 verwacht voor snackjes en drank, rond 18.30 volgen er Balinese dansen waar ze hier al weken aan het voorbereiden zijn, om 19.30 dan het buffet, ook komt er een live band, er zal naast het restaurant een tent neer gezet worden, dus die foto's en verslag volgen volgende week.

Gisteren hebben vrienden ons een bezoek komen brengen, ze logeren in Sanur dus een eindje rijden, een drietal uren toch wel, we hadden een fijne dag, het weer was prachtig heel de dag volop zonneschijn dus we verbleven veel in het zwembad.

Plotseling kwam Susie met een paar jongens van de staff naar het zwembad ze begonnen spontaan te zien, Tom met de tamtam en ze waren vertrokken voor een aantal songs die ze ook bij Susie haar verjaardagsfeestje gaan zingen, ééntje liedje noemde " Sabar " wat geduld betekend wat ze ermee willen zeggen dat weet ik niet !!!

De laatste inkopen hebben we vandaag gedaan want de laatste week willen we niet te veel meer te doen hebben dan zwemmen, natuurlijk moeten we ook dan inpakken hetgeen hier moet blijven en wat we mee terug naar huis moeten nemen.

We zouden ook nog graag volgende week nog eens naar de warme bronnen en de Boeddhistische tempel gaan in Banjar, dat is niet zo ver van hier, is het nu deze keer niet zal het voor de volgende keer zijn.

Zo zijn jullie weer even op de hoogte dat alles hier goed gaat met ons.

Groetjes Rita & Robert