Berichtje uit Bali

Hallo iedereen,

Zoals in mijn vorig berichtje vermeld zijn we zaterdag gaan snorkelen naar Menjangan eiland, wat eigenlijk hert betekend.

Dit kalksteen eiland is de belangrijkste duikplaats in het noordwesten van Bali.

In 1997 had het uitgebreid rif vlak bij de meest westelijke punt van het eiland veel te lijden van " El Nino " maar de muren waarvoor Menjangan het meest is bekend zijn nog steeds in uitstekende staat

De tempel " Pura Gili Kencana op het eiland zou de oudste zijn van Bali daterend uit de Majapahit periode, AD 1292-1528, je kan deze tempel bezoeken met gepaste kledij, niet in badpak natuurlijk.

Soms zie je mensen die daar een ceremonie hebben, nadien stappen ze met offergavens terug in de boot naar het vasteland.

Menjangan is een eiland dat deel uitmaakt van het Bali Borat National Park. Er wordt daarom streng gecontroleerd door instanties die de omgeving beschermen.

Voor gevorderden is het oostelijk deel van het eiland zeer geschikt, voor beginners en onervaren snorkelaars het noorden van het eiland omdat hier in verhouding weinig golven zijn dus wij zijn daar geweest.Het water is hier echt kraakhelder en is te te bereiken per boot vanaf Pemuteran in een 25 minuten.

We werden om 8 uur opgehaald aan ons hotel, Fabienne en ik, Robert ging niet mee heeft angst voor het koraal hij moest zich eens verwonden aan zijn been dat risico wilde hij niet lopen dus hij had nu een dagje vrij, eerst hebben we nog een dame opgehaald die denkelijk een duikcursus aan het volgen was.

We werden naar de verzamelplaats gebracht waar we de vinnen en bril konden passen, we moesten echt niet lang wachten, dus wij met twee met de instructeur en driver op weg voor een ritje van een uurtje naar Pemutaran.

Daar aangekomen was er redelijk wat volk, de instructeur kwam vragen of er een koppeltje nog mee mocht met ons, ja waarom niet, dus wij op weg met de boot naar het eiland, deze keer legde we aan aan het strandje, dan moesten we vanaf het strand gaan snorkelen, het Spaans koppeltje geoefende snorkelaars zagen dat zo niet zitten, ik wist beter want had daar verleden jaar al gesnorkeld.

De instructeur heeft het hun uitgelegd en met een bedenkelijk gezicht van hun gingen wij met ons vijf op weg, maar eerst hebben we ons goed ingesmeerd, het was prachtig welke soorten visjes je allemaal ziet, grote kleine en zulke prachtige kleuren.

Op momenten zie je alleen een diep gat en dit is toch effe raar maar er juist naast weer allemaal heel mooie koraal, na een groot uur te hebben gesnorkeld hadden we onze lunch op het strand, alles was voorzien, chicken sandwish hadden we besteld en een cola, het Spaans koppeltje ging zelfs niet eten die bleven rond de boot en wij beide gingen nadien zwemmen.

Terug de boot in en verder door gevaren, niet zover als verleden jaar, nu zagen we weer ander soorten visje, ook de clownfish Nemo uit de film was er te zien, we hebben er van genoten.

Nadien terug naar land gevaren en begon het in de verte te donderen, gelukkig geen regen als we aan het snorkelen waren.

Daarna even onder de douche om het zeewater af te spoelen, aankleden en naar huis toe we waren rond 16.00 terug in het hotel, Robert was naar de basketbal wedstrijd gaan zien van de meisjes van het weeshuis, die gewonnen hebben met 34-3, knap gedaan.

Vrijdag zijn we samen met Cin & Huub en 9 meisjes van het weeshuis samen gaan zwemmen in het hotel naast ons, Robert heeft een meisje leren crawl zwemmen, nog effe en ze kan het, iedereen heeft zich weer goed geamuseerd.

Gisteren werden we door Fabienne uitgenodigd voor de Sunday Brunch in hotel Damai, wij hebben dit begin dit jaar gedaan op onze huwelijksverjaardag, het was weer helemaal af, ze wilde ons hiermee bedanken voor alles wat we voor haar gedaan hebben, we vonden dit niet nodig maar waren wel blij ermee natuurlijk.

Dus genoten hebben we alle drie, ik had echt genoeg gegeten en s' avonds zijn we natuurlijk niet meer gaan eten bij Ketutje.

Vandaag Fabienne haar laatste dag, dus nog genieten van het zwembad en inpakken denk ik, ze vertrekt hier morgen, dinsdag rond de middag.

We zullen haar missen en het zal stilletjes zijn zonder haar, maar ja dan kan ze gaan vertellen in het zwembad in Brasschaat wat een zwaar leven wij hier hebben.

Zo jullie hebben weer wat om te lezen, ik ga sevens weer naar de Indonesische les om 9.30 eens zien wat we er nu weer van bruin bakken en Robert die vind je natuurlijk in het zwembad terug

Groetjes Rita & Robert