donderdag 22 december 2011

Tripje naar Gesing

Hallo iedereen,
De weken vliegen hier voorbij, en ik zie dat het weeral een week geleden is dat ik nog iets heb geschreven.
Je moet maar denken geen nieuws is goed nieuws, en zo is het ook.

Woensdag nog eens een tripje gaan maken, we hebben eerst een Nederlanders stel hier in het hotel laten gaan zo wisten we wat er te zien was, de Giant tree in Gesing, ik had eerst de andere grote boom voor als je naar Negara rijdt.
We hadden het voorzien voor woensdag maar je weet nooit met het weer hier, maar de zon scheen schitterend s' morgens dus wij na het ontbijt op stap richting Seririt vandaar naar Mayong via kleine dorpjes en heel steile hellingen naar Gesing.
We zijn op dezelfde plaats verkeerd gereden zoals Irene en Wyo, het was langs deze kant niet aangegeven, langs de andere kant wel en zo kwamen we er, onderweg gestopt om de nodige foto's te maken van de mensen die op de rijstvelden de rijst aan het dorsen waren.
In deze streek waren ze op vele plaatsen aan het dorsen dus mooie foto's gemaakt, ineens zagen we Entrance Fee staan, ik dacht dat is, vrije ingang, haha het was toegangsprijs, een aantal tempeltjes stonden en een kanjer van een grote bomen gewikkeld in een heilige doek die helemaal verweerd was.
Dit wijst op de betekenis, zoals Balinezen geloven dat geesten en demonen wonen in de grote bomen.
Deze enorme, heilige, en unieke boom is gelegen in het midden van dorpje Gesing , aan de zuidkant van de hoofdweg, waar de kruidnagel en de koffieplantage groeien.
Bunut is een Balinese benaming voor een soort van vijg en deze familie heeft dezelfde kenmerken als de Banyan boom, deze is ongeveer 750 jaar oud en 85 !!! meter hoog en , het is 70 meter in diameter, we nemen de getallen maar met een korreltje zoud, tijdens de koloniale bezetting in 1940 waren er rond 300 lokale helden verborgen in de boom, de Nederlandse troepen konden ze niet zien.
De lokale bevolking geloofde dat de geest van de boom hen onzichtbaar maakte. Onder de schaduwrijke boom bevinden zich twee dorp tempels, Pura Pecalang en Pura Subak .
Sommige mensen geloven dat de geest van de boom je wensen kan vervullen. De meeste dorpelingen geloven dat de boom onverklaarbare krachten heeft of misschien is het een slimme manier om de boom te beschermen voor het behoud, maar spijtig dat het niet goed onderhouden en aangegeven is.
Banyan boom wordt door de Balinese bingin genoemd, deze boom is de koning van de bomen in de Balinese traditie.
De Banyan boom is de meest heilige en vereerde boom in Bali. Alle onderdelen van deze heilige boom worden gebruikt in verschillende religieuze ceremonies Een heilige Banyan boom is meestal omwikkeld met zwarte en witte schaakbord patroon doek, maar hier zag je er niet veel meer van.
Een kleine heiligdom gewijd aan de geesten die zich in het Banyan Tree is meestal opgericht binnen of buiten elke banyanboom.
Als de Banyan bomen ouder worden, worden ze steeds belangrijker, op sommige plaatsen zag je een vorm van een slang erin zoals je kan zien op de foto's.
<> <><> 
De zaden van de boom worden uitgevoerd door de vogels en soms laten ze ze vallen op de top van hoge palmbomen. De zaden, gevoed door het vocht en de warmte binnen de gastheer boom, ontkiemen snel en zijn er kleine takken die naar beneden groeien naar de grond. Zodra wortels bij de grond komen krijgen ze een stevige grip in de aarde, ze vergroten tot sterk geworden takken en winden zich rond de boom
Als de boom groeit en rijpt is, groeien er nieuwe wortels aan al zijn takken, duwen ze in de grond en vormen nieuwe stammen.
Boeddha bereikte verlichting en onsterfelijkheid onder de Banyanboom. Deze is met zijn uitgebreid wortelstelsel, zijn smalle stam en zijn brede kroon het ideale symbool van verlichting, ontwaken, verzameling en concentratie van latente energieën die men nodig heeft voor een geestelijke transformatie.
<> 
Op Bali is de "banyan" boom veelvuldig aanwezig. Dit is de Ficus Bengalensis, eveneens de heilige boom waaronder de Boeddha placht te mediteren.
Banyan maakt deel uit van wapenschild van Indonesië. Het moet de eenheid van symboliseren Indonesië - één land met vele ver-gegooide wortels.
Ik heb een donatie in de bus gedaan, je weet nooit waar het goed voor is!!!, niemand viel ons lastig je kon rustig rond de boom wandelen wat we ook gedaan hebben.
Daarna wilde we naar het plaatsje waar je Luwak koffie kon drinken, niet dat ik dit van plan was maar ze hadden de dieren dus was wel benieuwd ernaar, eerst even gevraagd en het foldertje laten zien, de jongen wees ons helemaal de verkeerde richting dacht daar rijden we niet naartoe, nogmaals gevraagd en het meisje zei dit is in Munduk, daar wilde we niet naartoe want er begonnen zich al wat donkere wolken te vormen.
Dus wij terug richting hotel, zien we ineens toch de plaat van Kopi Shyup daar moesten we zijn, een mooi plek maar natuurlijk geen toeristen, de man kwam direct naar ons toe en wist er al van via Irene en Wyo dat we gingen komen.
Ik heb geen Luwak koffie gedronken want vind het toch maar niets dat die bonen bij de ontlasting van de dieren zitten, nadien had ik er spijt van om het toch niet geproefd te hebben, maar er zal nog wel eens een gelegenheid komen denk ik.
We hebben de civetkat gezien, de man had er daar twee zitten, zijn wel leuke beestjes, thuis had hij er een 50 tal, ook was hij trots op zijn tuin met Mangisboom, ook durian had hij dit was de eerste keer dat we die vruchten aan de boom zagen.
Overal ruik je de durians het is echt het seizoen ervan en er zijn er opmerkelijk veel meer dan verleden jaar, ze hebben een heel doordringende geur.
Vanwege de doordringende geur van waterstofsulfide, is het bij sommige bus- en luchtvaartmaatschappijen in Aziatische landen verboden om een doerian mee te nemen. Ook mag de doerian in de grotere hotels vaak niet worden meegenomen, hier is het geen probleem hoor.
Kopi Luwak of Civetkoffie is de duurste koffie ter wereld. De hoge prijs wordt niet veroorzaakt doordat de gebruikte koffiebessen zelf zo zeldzaam zijn, maar door het zeer speciale productieproces. Kopi is het Indonesische woord voor "koffie" en Luwak is de lokale naam voor deze civetkatachtige die de rauwe rode koffiebessen eet.
De koffiebes wordt verbouwd op plantages. Hier wordt deze gegeten door de loewak, een civetkatachtige. Het vruchtvlees wordt verteerd, maar de pit blijft intact en passeert het maag-darmkanaal. Door fermentatie krijgt deze zijn geliefde exquise smaak. De pitten worden hierna teruggevonden in de ontlasting van de kat. De pitten worden vervolgens gewassen. Om de smaak zoveel mogelijk te behouden, worden de pitten meestal licht geroosterd. Aangezien de ontlaste bessen moeilijk te vinden zijn, is de prijs zeer hoog en heeft de koffie een exclusief karakter.
Per jaar wordt slechts zo'n 200 kg Kopi Loewak geproduceerd. Sommige van de kopi loewak-boeren bieden een mengeling van arabica en robusta boon aan.
Nadien terug in het hotel direct het zwembad in natuurlijk, maar we hebben weer genoten van ons tripje.
Zo nu hebben jullie weer wat leesvoer
Gr Rita & Robert

Geen opmerkingen:

Een reactie posten