Huwelijk van Komang en Putu

Hier weer wat nieuwtjes uit Bali, verleden week kregen we van Komang die hier als dienster werkt een uitnodiging voor haar huwelijk, dit vonden we heel fijn natuurlijk, een huwelijk hier van iemand die we goed kennen.

De receptie zou om 15.00 uur zijn maar ja ik wilde natuurlijk graag de ceremonie zelf ook zien, dus netjes gevraagd of we dat mogen bijwonen, ze was erg opgetogen dat wij als niet Balinezen ons interesseerde voor de ceremonie zelf.

Nu welk uur zou het beginnen, ja denk 8 of 9 kan ook 10 uur zijn, we zijn de Balinese gang van zaken al wat gewoon, dus wij er tegen 10 uur s' morgens erheen, ik helemaal met sarong en kebaya op de motor, ik had wel mijn helm op, als je in traditionele kledij op de motor gaat hoef je geen helm te dragen, want normaal zijn de dames hun haar helemaal opgemaakt, maar veiligheid voor alles.

Robert is nog in short en t-shirt er naar toe gereden, hij deed daar zijn ander kleren wel aan.

Daar aangekomen stond iedereen te kijken, Bulé 's ( blanken ) we vroegen of het daar was, er stonden mooi penjors aan het huis en ja we waren op het juiste adres, ik denk dat Komang ons gehoord had ze kwam piepen aan het raam wat een mooie foto opleverde nadien.

We moesten direct plaats nemen, kregen koffie, thee en zoetigheden voorgeschoteld, ben toch wel echt op mijn plaats hier hahaha, er kwam direct een jonge man bij ons zitten hij moest natuurlijk alles weten over ons, wij hebben hem natuurlijk ook de nodige vragen gesteld aangaande het huwelijk.

Natuurlijk begon de ceremonie later maar we hebben intussen tijd erg genoten van alles dat er rondom gebeurt, bij ons is alles tot in de puntjes uitgewerkt hier gaat alles rustig zijn gang, niemand maakt zich druk om iets.

Eens Komang en Putu klaar waren begon de ceremonie, gedurende de ceremonie moesten ze diverse malen bidden, tussen de vingers houden ze bloemen boven hun hoofd, zo moesten ze bidden tot de overleden voorouders, tot de Goden die woonachtig zijn op het woonerf maar ook tot de “Drie eenheid”: Brahma, Wisnu en Shiva, zij tezamen vormen de Eenheid: Sang Widhi Yasa. Het bidden is vooral om bescherming te vragen voor allen, hun door het leven te willen leiden en ook om het vragen van geluk en voorspoed. Na het bidden plaatsten ze rijstkorrels op hun voorhoofd, dit om de geest spiritueel te voeden.

Eens deze  riten gedaan werden er touwtjes om hun handen en op hun hoofd gelegd ook een dun touwtje gemaakt van bananenblad werd om hun voorhoofd gebonden. Dit staat symbool voor de sterkte van hun relatie.

Op het einde van de ceremonie werden ze een gebraden kip aangereikt en moesten ieder de andere stukjes kip geven, dit bracht hun echt aan het lachen, nadien gingen ze naar de familie tempel, ook wij gingen mee dus daar terug bidden en de bloemetjes nadien achter het oor steken, Komang stak ze het in haar haar.

Nadien werden we gevraagd om te gaan eten, het was echt allemaal heel goed verzorgt ook erg lekker, ik heb zelf geen saté's genomen want die waren erg (pedas ) pikant zegde ze.

Na het eten zei Robert ineens dat is Els daar en Eric van in de Arjuna groep, we dachten wat komen die hier doen, we wisten niet dat ze ook in Bali waren, ze waren in ons hotel geweest en de manager had gezegd ze zijn naar een huwelijk, hij heeft hun zijn uitnodiging gegeven zo dat hun chauffeur wist waar hij naar toe moest rijden, dit was een fijne verrassing en zo konden hun nog mooie plaatjes maken van het bruidspaar.

Susie en de staff van het hotel kwamen tegen 15.00 uur, ook nog andere gasten van het hotel, dus allen samen gezeten en gegeten, rond 16 uur zijn we terug huiswaards gereden na een heel fijne mooie dag, zowel voor het bruidspaar als voor ons.

Een groot verschil met India is echter dat het kastenverschil op Bali geen invloed uitoefent op je carriere.

Wel is het een feit dat vanaf het huwelijk de vrouw de man zal volgen, zo ook in rang. Als een vrouw uit een hoge kaste, beneden haar stand trouwt, zal dit veelal niet door haar familie geaccepteerd worden. Zij en haar toekomstige kinderen, zullen immers in een lagere kaste terecht komen en (nog steeds) wordt dit voor vele families als gezichtsverlies beschouwd. Anno 2012, zijn er inmiddels een paar families die zich “flexibel” opstellen en het geen bezwaar vinden dat hun dochter zich “verlaagd”, maar helaas zijn deze families nog steeds in de minderheid. In de allerhoogste kasten komt het dan ook nog steeds voor dat ouders hun kinderen koppelen, zodat de eer van de familie hoog blijft.

Ook Komang is van hogere kaste dat zie je aan de naam van haar vader I Gusti Ngurah.
In Bali gaat het meisje na haar huwelijk bij haar schoonouders wonen, ik weet niet of onze schoondochters dat zo graag zouden doen bij ons komen inwonen !!!

De mannen maakten versieringen voor het huis en de poort, er werden bamboe tenten gemaakt voor de genodigden, sate stokjes werden zelf gemaakt en een dag voor het huwelijk werden ook 5 varkens geslacht. Die werden deels gebruikt voor het huwelijksdiner maar ook werden gedeelten van het varkensvlees gebruikt in offers.

De buren en kennissen brachten allemaal geschenken, zoals rijst, koffie, suiker en glaswerk, nadien ging ieder naar huis met eten en andere zaken.

De Balinese vrouwen zijn echter twee weken lang bezig geweest met het maken van offers, die je ziet staan waar het huwelijk voltrokken wordt.

Een Balinees maakt gedurende zijn leven namelijk 5 belangrijke ceremonies mee :

1) 42-dagen ceremonie: ceremonie die plaats vindt als een baby 42 dagen oud is. Dit is de eerste ceremonie waarbij het kind niet meer als goddelijk wordt gezien, maar als menselijk

2) Drie Maanden ceremonie: bij deze ceremonie mag het kind voor de eerste keer met zijn voetjes de grond aanraken en zijn alle banden met het goddelijke verdwenen.

3) Tandenvijlen. Vanaf de leeftijd dat een meisje voor de eerste keer heeft gemenstrueerd (circa 12 a 13 jaar), mag de tandenvijlceremonie plaatsvinden. Tijdens deze ceremonie wordt de onderkant van de bovenste voortanden gelijk gevijld. Een vijftigtal jaar geleden werden gebitten compleet geruineerd, tegenwoordig gelukkig niet meer. Bij een gebit is het normaal dit de snijtanden altijd wat langer zijn dan de andere tanden. Dat wordt tijdens deze ceremonie teniet gedaan. Zonder deze ceremonie te ondergaan, wordt je namelijk op hetzelfde level geplaatst als het dier (volgens het Balinese Hindu geloof), na deze ceremonie zet je je boven het dier, en ben je een volwaardig mens. Het kan gebeuren dat mensen niet over voldoende financiële middelen beschikken om deze ceremonie op 12 of 13 jarige leeftijd te laten voltrekken. Vaakt gebeurt het dan ook voor een huwelijk of op oudere leeftijd. Overlijdt de persoon in kwestie nog voor deze ceremonie heeft plaatsgevonden, worden de tanden alsnog gevijld alvorens het stoffelijk overschot wordt begraven of gecremeerd.

4) Huwelijk
De huwelijksceremonie zelf bestaat uit ontzettend veel symboliek en veel bidden. Ze moeten onder andere de volgende riten ondergaan:

BYEKAON: voet offers. Onze voeten werd spiritueel gereinigd in de overtuiging dat overal waar ze zouden lopen in hun verdere leven, ze veilig zouden zijn.

PRASITHA: alvorens de priester begint, krijg je drie maal in je handpalm “heilig water” (te vergelijken met wijwater), dat je moet opdrinken. Op deze manier wordt de ziel spiritueel gereinigd.

PAYAS PEBERSIAN: met een touwtje, ei en zand worden de handen aangeraakt, dit om het lichaam te zuiveren.

PIS BOLONG: De hoge priester raakte met een munt (=pis) waar een gaatje inzit (=bolong) de borst en hoofd aan en circelde het muntstuk driemaal om hun hoofd. Dit staat symbool voor een lang leven.

KARA AYAM: met een bamboegevlochten mand boven hun gehouden door de priester terwijl hij een mantra uitspreekt. Dit zou zorgen voor een vruchtbaar huwelijk.

De kleding die ze op hun trouwdag aanhadden wordt ook wel Payas Agung genoemd. Dat kan je zien aan het feit dat de kroon op haar hoofd in zijn geheel bestaat uit “gouden” bloemen, het haar is volledig opgestoken. Deze kroon van bloemen wordt een voor een op je hoofd gestoken en is vrij zwaar.

5) Crematie; crematie is een tijdrovende en dure (de duurste van alle vijf!!) ceremonie. Niet alle families kunnen zich op het moment van overlijden een dergelijke ceremonie veroorloven. Het gebeurd daarom meestal dat de overledene eerst wordt begraven en later (kan maanden of jaren zijn) wordt opgegraven en dan alsnog wordt gecremeerd. Alle dorpen hebben daarom ook eens in de 3 a 4 jaar (verschilt per dorp) een massale crematie. Alle overledene die nog niet zijn gecremeerd worden dan tezamen gecremeerd en uiteraard worden de kosten dan ook verdeeld.

Zo zijn jullie weer allen op de hoogte en hebben jullie een hoop leesvoer gehad.

Groetjes Rita & Robert