Kuningan in Banyualit

Hallo iedereen,

Zaterdag was het Kuningan hier, dit is 10 dagen na Galungan, bij deze ceremonie nemen de Balinezen afscheid van al de bezoekende goden en geesten van de voorouders, iets wat zeer nauwkeurig moet uitgevoerd worden wil men niet de rest van het jaar geplaagd blijven door spokende achterblijvers !

Het is op deze KUNINGAN-dag (kuning = geel), dat je in alle straten op Bali families ziet rijden op hun motorfietsjes: papa voorop in wit vest met een mooie goudgele saput over zijn sarong, mama achterop in amazonezit in een mooie kebaya en met zilveren offerschalen, en één of meerdere kleintjes geklemd tussen de groten.

Kuningan ontleend zijn naam aan de speciale aanbiedingen van gele rijst, of 'nasi Kuning', dit is gemaakt door rijst die gekleurd is met kurkuma. Deze worden aangeboden aan de voorouders en goden, om hen tevreden te stellen en hen gelukkig te houden.

Kuningan is meer een prive-aangelegenheid, de meeste festivals in Bali hebben een openbaar karakter en bestaan ​​uit optochten en ceremonies die worden gevierd met pracht en praal. Echter, Kuningan is een evenement dat zeer ingetogen gevierd wordt door de Balinezen in hun familie tempel en in de huizen. Elke Balinees gaat naar zijn geboorteplaats voor de viering van het feest van Kuningan .

Religieuze ceremonies worden uitgevoerd voor de middag, waar mensen bidden voor innerlijke vrede en de bescherming en ook uiten ze hun dankbaarheid voor Gods zegen. Met Kuningan in Bali wordt daadwerkelijk het einde gevierd van een reeks feestelijke rituelen, wanneer de vergoddelijkte voorouders terug naar de hemel gaan..

Daarom is het een tijd om bij elkaar op bezoek te gaan.

De bamboe stok "Penjor" genoemd, die is gebouwd voor de ingang van elk huis sinds een dag voor Galungan wordt opnieuw ingericht de witte kleding wordt vervangen door de gele kleding, het symbool van de welvaart.

s'Morgens was het al een hele bedrijvigheid hier in het hotel, de mensen die hier werken komen ook allemaal offeren aan de tempels hier in het hotel, natuurlijk kregen we hier ook weer fruit en zoetigheden.

Nu hebben ik al zoveel foto's van Galungan en Kuningan maar nog nooit van de tempel hier achter in ons straatje waar de dames gaan offeren die we kennen, eigenlijk kent Robert ze beter want hij gaat elke namiddag aan het strand wat kletsen met de mannen en vrouwen die daar sarongs en armbandjes verkopen.

Hij had afgesproken dat hij zaterdag voormiddag naar de tempel kwam om de dames te fotograferen in hun mooie kledij, nog tijdens ons ontbijt zagen we al verschillende vrouwen met hun echtgenotes op de brommer voorbij rijden.

Na het eten is Robert naar daar gereden, de vrouwen kwamen gelukkig niet allemaal te samen zodat hij tijd had om hun en de kindjes te fotograferen, we hebben hun de foto's beloofd dus die gaan we volgende week laten afprinten voor hun.

Robert kreeg van iedereen fruit en lekkere cakjes, ik denk dat we de volgende weken geen fruit meer moeten kopen, ook kregen we nog sirsak .

De verzamelvrucht van de zuurzak is licht afgeplat, peervormig en vaak gekromd, ze worden tot 20 x 35 cm groot en 6 kg zwaar. De donkergroene, wittig-groen gespikkelde schil vertoont een ruitjespatroon ieder ruitje draagt een zachte tot 1 cm lange kegelvormige, gebogen stekel. Het vruchtvlees is sneeuwwit, volrijp zeer zacht, vezelig-pappig, sappig en zoetzuur van smaak. De vruchten bevatten vele 1 x 2 cm grote zaden, de zuurzak wordt vaak gebruikt om frisdrank te maken, ook wel Durian Balando of Durian Belanda ("Nederlandse Doerian") genoemd, waarschijnlijk omdat de Nederlanders de zoete zuurzak wel lekker vonden (in tegenstelling tot de "stinkende" echte doerian).

De laatste dagen is het hier weer heel warm, dus we vertoeven veel in het zwembad dat nu weer heel warm in de namiddag, ik hoor Marian al zeggen Rita is weer blij met het badwater hahaha.

Ik weet het niet maar het lijkt of het regenseizoen stilaan voorbij is, als het in de namiddag of avond eens regent daar heb ik zo geen problemen mee, maar van s' morgens dat vind ik nog zo fijn.

We doen het hier rustig aan en waarschijnlijk deze week nog eens op toer met de motor maar dan horen jullie het wel weer.

Groetjes Rita & Robert